Um Waleku wia Minahasa (Rumahku Di Minahasa)

Ei! U ngaranku én Tolé, niaku é mahwia-wia Minahasa. Um wanuaku é makangaran Maesa wia Minahasa. Sé tou witi Maesa é mahnuwu' u nunuwu'en Tombulu.Tawi péléng sé tou witi wanuaku é makauma.
Niaku ing koki'pé' wo zéi' kampé' mahskola, niaku ém paaz ma mengingilek si ama'ku i menanem tandéi, kapu' wo a séséndé'en witi uma. Um waléku éng kai am wangunen wo niatepan an za'inana un tewasen. U na -atepan um waléku é rakék, rumakékla ang kai. Witu ung gorem um waléku ém wéwéhan um porés selah. Niaku wb sé katuariku telu satorona é nimosé' witu un tepéh, mahtalinga si ama', si ina' wo si tété ing karegas mahsauna. Witu muri um walé nai ém wéwéhan tam-pa un dokar wo lalandangan si kawalo. Witu u lesaz ém wéwéhan an tinanem. Witu u rété un tampa un dokar ém wéwéhan ung kai rakék.
        Nikai ém wéwéhan ang karai pengangaraien nai wana am pahsiwo-siwoan. Sé wéwéné é nimuyang |ambo'. Mahkakasamé é nimuluuk wo niaspélan u meto-petot. Ang karai né wéwéné ém pahkuaen kabaya wo wuyang.Sé tuama é mahkarai am baniang wo a salana lambo‘. Ang karai né tuama tanu ang kenu ém pahkuaen karai léos pengangampunfiks Um wanuaku ém wéwéhan nunuwu'en pasini, u nimawalinaan wo u nunuwu'en Indonesia. Si ina'ku ém paaz mahnuwu' u nunuwu'en itii karia né kakariana sa witi mandolang. Mahkakasamé si ama'ku é lew0'zéi' mangé ti wanua wangko' la tumeles an i pemamaayang kaapa am warowoi. Niaku ém paaz mengangangé kariana menaké kawalo si rorot piki kara'. Un taun limangkoila, un tou-touanku én taré mapu|u' na taun, si tinondongku ' wéwéné éng kinawéngo. Witu u mahsiwo- siwo itii si ama'ku éng kimarai um baniang wo simalana u salana Iambo'. Niaku é lumelo, witu un endo mahmurimé toro  makakaral esa tanu n||tu. Niaku lume|o ndoon nikamu ém paaz; mahtatau tumoro um wanuaku. Witu ung genangku é um wanuakumo un tampa totoz wangun im wia ung kahayaan. Pahgenangenkula um pahwéha wéhan nio, é masuat wo um pahwéha-wéhan nai, é kwaa?

Hai! Namaku Tole dan aku tinggal di Minahasa. Desaku bernama Maesa di Kabupaten Minahasa Orang-orang di Maesa berbicara dalam suatu baiwasa yang disebut 'TombuIu'. Hampir setiap orang di desaku mempunyai kebun Waktu aku masih kecil dan belum ke seko/ah, sa ya senang pergi melihat ayah bekerja menanam jagung, ubi dan sayur-sayuran di kebun. Rumahku terbuat dari kayu dan atapnya dari daun rumbia. Atap rumahku tinggi, Iebih tinggidari pohon- pohon. Dalam rumahku ada satu ruang yang besar. Aku bersama ketiga saudaraku kadang-kadang tidur di atas sebuah tikar, sambil mendengar ayah, ibu dan kakek sedang bercakap-cakap. Di belakang rumah kami ada tempat untuk bendi dan kandang kuda. Di halaman rumah ada tanaman Di dekat tempat bendi ada pohon yang tinggi.

Kami mempunyai pakaian khusus yang kami kenakan pada acara-acara pasta. Para wanita memakai sarung yang panjang. Sekali-sekali memakai konde dengan tusuk konde yang berkilauan. Pakaian para wanita disebut kebaya dan sarung. Para pria mengenakan kemeja dan celana panjang. Pakaian untuk para pria sepefii ini disebut pakaian yang bagus untuk acara—acara tertentu Desaku mempunyai bahasa sendiri yang berbeda dengan bahasa Indonesia. Ibuku suka menggunakan bahasa tersebut ketika bercakap-cakap dengan teman-temannya di pasar, Kadang-kadang ayahku harus pergi ke kota untuk membeli peralatan atau bibit. Aku senang pergi bersamanya dengan menunggang kuda yang kencang Iarinya. Tahun yang lalu, usiaku baru genap sepuluh tahun, kakak perempuan saya sudah menikah. Dalam pesta itu, ayah saya memakai kemeja dan bercelana panjang. Saya ingin, di kemudian hari boleh  mempunyai satu pakaian seperti itu. Aku berharap bahwa kamu suka mempeIajari tentang daerahku. Aku pikir daerahku adalah tempat terbaik di seluruh dunia. Sa ya pikir tempat tinggal kamu sama den- gan tempat kami, bukan?

seri buku cerita

Comments

Popular Posts